Pierwsza niedziela października w Parafii Zmartwychwstania Pańskiego w Białymstoku była tradycyjnie poświęcona modlitwie przed ikoną Matki Bożej Królowej Wszystkich. Nabożeństwa zainicjowało sobotnie całonocne czuwanie, któremu 5 października przewodniczył prot. mitrat Wiktor Tietiurka.

W niedzielę 6 października licznie zgromadzeni wierni i duchowieństwo powitali Jego Ekscelencję Biskupa Supraskiego Andrzeja, który przewodniczył Boskiej Liturgii. W progu świątyni Hierarchę witała młodzież, starosta oraz proboszcz parafii. Prot. Marek Ławreszuk, witając czcigodnego Hierarchę prosił o przewodniczenie nabożeństwu i modlitwę za wspólnotę parafialną. Podczas powitania zwrócił się również i do zgromadzonych wiernych, których również poprosił o szczególne zaangażowanie. Proboszcz parafii prosił ludzi, aby podczas Liturgii szczególnie żarliwie wsparli w swej modlitwie biskupa supraskiego Andrzeja, który właśnie tego dnia obchodził swoje 50 urodziny.

Podczas Boskiej Liturgii, po odczytaniu wskazanych fragmentów Świętej Ewangelii, ze słowami homilii zwrócił się do wiernych Jego Ekscelencja Biskup Andrzej. Skoncentrował się na przedstawieniu przykładu niewiast z ksiąg Starego Testamentu, których wszystkie pozytywne cechy spoiła w sobie Najświętsza Bogarodzica.

Nabożeństwo zgromadziło wielu duchownych i wiernych. Biskupowi asystowało 20 prezbiterów i czterech diakonów. Modlitwę wsparły swym śpiewem chóry parafii: chór parafialny pod dyrekcją lektora Dawida Jakubowskiego, chór młodzieżowy, z którym pracują lektor Miłosz Bogić i Aleksandra Pawluczuk oraz chór dziecięcy, który prowadzi p. Iwona Anna Randhawa.

Zwieńczeniem Boskiej Liturgii był uroczysty molebien przed ikoną Matki Bożej. Po wychwaleniu Najświętszej Bogarodzicy protodiakon odczytał decyzję o nagrodzeniu Orderem Świętych Cyryla i Metodego długoletniego starosty parafii, p. Jana Grygoruka. Wręczenia tego najważniejszego diecezjalnego odznaczenia dokonał Jego Ekscelencja Biskup Supraski Andrzej.

Uroczystości zakończyły się modlitewnymi życzeniami Bożego błogosławieństwa i tradycyjnym śpiewem „wielu długich lat”.